“Əzizim Məmmədəli!
Kağızın yetişdi, razı oldum ki, işləri yerbəyer eləyirsən. Ancaq Manya səndən giley eləyir ki, onu axşamlar tək qoyursan. Yazır ki, bizim köhnə qaravaşımız Olqa hərdənbir Semyonun yanına, yəni bizə gəlir. Semyona de ki, bir də o qız bizdə görsənsə, onu çıxardıb məvacib vermənəm. Xocaya de Olqa bizə gələndə qoymasın. Vera Akimovnadan mənə yaz görüm hardadır və na qayırır? Bir neçə günə gəlirəm. Bu gün yenə material və şəkil göndərirəm. Bir şəxs dünən mənə yazır ki, guya, sən hər gün keflənirsən, mən inanmıram.
Cəlil”.
Məktubda adı çəkilənlərin hamısı Mirzə Cəlilin Tiflisdəki evində çalışan qulluqçuları idi. Göründüyü kimi Mirzə Cəlil çox qısqanc adam olub, hətta uzaqda ola-ola qulluqçulara belə qısqanırmış. M.Sidqi isə içən adam olub.
1911-ci ilə aid olan məktubların birində C. Məmmədquluzadə M. Sidqiyə belə yazırdı: “Münəvvəri (Münəvvər M.Cəlilin birinci evliliyindən olan qızı idi) çox teatr və gəzməyə məşğul eləməyinə mən səndən narazıyam. Münəvvərdən yerdən-göyə kimi incimişəm. Səni də hələ başa düşə bilmirəm. Allah axırını xeyir eləsin”.
Karikatura: Müsəlman övrəti olanda evdə qulluqçu bu idi. Rus xanımı alandan sonra qulluqçu bu oldu.
“Molla Nəsrəddin” jurnalı, 1910-cu il, №39.
